گوجه فرنگی سرشار از ویتامین C و لیکوپن است. گوجه فرنگی امروزه به شیوه‌‌های مختلفی، اعم از خام یا به ‌عنوان یکی از مواد لازم برای تهیۀ غذا، انواع سس و نوشیدنی مصرف می‌شود و بخش مهمی از رژیم غذایی مردم بسیاری از کشورهای جهان را تشکیل می‌دهد. کشت و پرورش این محصول به‌طور کلی در سطح جهان، مساحتی حدود سه میلیون هکتار را به خود اختصاص داده است، که نزدیک یک‌سوم کل مساحت مختص به کشت تره‌بار در جهان را شامل می‌گردد.

گوجه فرنگی ۷۵۰۰ رقم دارد، قطر گوجه فرنگی ممکن است از ۲ سانتی‌متر (گوجه فرنگی ریز آلبالویی و گوجه فرنگی وحشی) تا ۱۰ سانتی‌متر (گوجه فرنگی گوشت گاوی) باشد. با این وجود بیشتر گوجه فرنگی‌ها در مراکز خرید، قطری به اندازۀ ۵ یا ۶ سانتی‌‌متر دارند. اغلب انواع گوجه فرنگی به رنگ قرمز هستند، ولی انواعی با رنگ‌های نارنجی، زرد، بنفش، صورتی، سبز و… نیز وجود دارند.

پوست گوجه فرنگی باید شفاف، براق و بدون لکه یا آسیب ظاهری باشد. تغییر رنگ یا کم آبی در ساقه‌ها می‌تواند موجب کاهش زمان ماندگاری محصول گردد، اگر ساقۀ گیاه همراه با گوجه فرنگی دیده شود، باید کاملاً سبز باشد.

از لحاظ فنی بهترین گوجه فرنگی نوعی است که در مزرعه کشت شده و مربوط به فصل تابستان باشد، نیاز غذایی جوامع امروزی به مصرف گوجه فرنگی در تمام طول سال موجب شده است تا پرورش گوجه فرنگی به صورت گلخانه‌ای بیش از پیش توسعه یابد.

میزان تولید گوجه فرنگی در ایران 6/5 میلیون تن برآورد شده که این کشور را به عنوان هفتمین تولیدکنندۀ برتر گوجه فرنگی جهان معرفی می‌نماید؛ در ایران حدود ۵۱۷ هزار هکتار معادل 71/4 درصد از سطح برداشت اراضی محصولات زراعی کشور به گروه سبزیجات اختصاص داشته که از این مقدار 5/31 درصد آن مربوط به محصول گوجه فرنگی می‌باشد.